zaterdag 18 februari 2012

All you need is love (en kniptasjes)!


En toen was het Valentijnsdag en werden heel wat madammen voor een verscheurende keuze gesteld: de avond doorbrengen met hun lief of achter het stikmachien. Er waren er toch die voor die laatste optie kozen. Niet uit gebrek aan affectie voor hun wederhelften trouwens. Maar gewoon omdat een avond met de sToffenmadammen nu eenmaal niet te missen is.


Het was dus een beperkt kransje dames dat van de suikerhartjes snoepte en tips uitwisselde. Die hadden voor het grootste deel betrekking op kniptasjes, een ware kunstvorm die zwaar wordt onderschat Het vergt immers zware concentratie en heel wat pietepeuterige nauwkeurigheid.Bovendien heeft het bezit van zo'n klein knipje heel wat voordelen. Je kunt er niet alleen heel wat centjes in kwijt, het leent zich ook goed voor heimelijke snoeperijvoorraden! Of, voor de echte verslaafde sToffenmadam: een permanente voorraad naald en draad (en knoopjes! en lintjes!)


Ondergetekende was dan ook vol bewondering. Ondertussen probeerde ze trouwens vruchteloos een knuffelolifant te produceren. Vooral het binnenstebuiten keren van de slurf (toch een cruciaal onderdeel van het fenomeen olifant) was een helse arbeid, die niet tot voldoening leidde. Ja, het leven zit niet altijd mee, helaas. Meer aandacht verdienen dan ook andere veelkleurige resultaten zoals het mooie wolkje dat u hiernaast kunt bewonderen.

Of wat dacht u van deze badponcho, gemaakt uit twee badhanddoeken? En met een biaisbandje afgebiesd. Je zou voor minder weer op zwemles gaan!









En verder waren er ook die knipten, die hun collectie garen ordenden en die carnavalspakken van een eigen touch voorzagen. Maar we bejubelden onszelf eveneens omdat er al 81 Van Katoenzakken geproduceerd zijn! Kortom: het was weer een heel fijn en blijmakend gebeuren. Of we er nu weer twee weken tegenkunnen? Dat betwijfelen wij. Maar we zullen wel moeten aftellen tot de 28ste....

zaterdag 11 februari 2012

Niet voor koukleumen !





Brrrrr ! Wat was het koud die dinsdagavond ! Enkelen van ons trotseerden de kou, binnen was het lekker warm en begonnen we met volle moed aan ons individuele project.








Er werd gewikt en gewogen, meningen gedeeld, gevloekt maar vooral hard gewerkt.  Terwijl de ene werkte aan een kadootje voor iemand anders, werkte de andere aan een kadootje voor zichzelf. Soms mogen we eens egoïstisch zijn, nietwaar ?



 


De hele ruimte van de zaal werd benut :-) ieder op zijn eigen manier !

vrijdag 3 februari 2012

Winterpret!


Ja, ja, koning winter is dan toch opgedoken in onze contreien. Maar dat hield onze stoffenprinsesjes niet tegen om af te zakken naar de curve. Nogal wiedus: een avondje stikpret opzij zetten voor zoiets als een dosis vrieskou? Daar zijn wij toch veel te straf voor?!



En dus kropen we met bevroren vingers achter de naaimachine of namen met vingerloze handschoenen de haakpen ter hand. En zoals steeds ging het vaak goed, maar ook wel eens wat minder. In dat geval zijn de Stoffezusters er om ontluikende depressies en aan diggelengaande zelfbeelden helemaal bij te stellen.

Er viel inderdaad weer heel wat peptalk bij elkaar te sprokkelen in het kader van niet helemaal rechte stikseltjes, onverwachte plooitjes en ander vreselijks. Want wat zegt een mens dan?



1. Ja, je moet natuurlijk wél nog kunnen zien dat het handwerk is hè? Anders kan je ook naar de winkel gaan (echt drie sterren, deze opmerking)
2. Het is vooral met liefde gemaakt, héél véél liefde!
3. We gaan nu niet perfectionistisch zitten doen hè? (= lijfspreuk van ondergetekende)



Het project van de avond bestond verder uit het vervaardigen van praktische plastic slabbekes, in vrolijke kleurstelling (kwestie van straks bij al het gemors toch ergens blij om te worden). Daarnaast was het ook de avond van de tasjes. Van Katoen, Reversable, met een rits of volgens eigen ontwerp: de stoffenmadammen stikten onvervaard door.




Bovendien waren er, zoals u ziet, heerlijke snoepjes voor de zoetebekjes en uiteraard heel veel onderwerpen voor een goed gesprek. En zoals steeds, was het veel te snel tijd om op te ruimen en weer de vrieskou in te gaan. Maar mét een warm hart, dat wel!

Allez,over harten gesproken we tellen weer af naar Valentijn! Om romantisch het glas te heffen met onze geliefde? Of om weer een avond te stikken met de andere B-kes? Wordt vervolgd!!!!