Verslag 6 september.

Gij sToffe(n) Madam van de A-groep, als ge dacht dat we ne zomerstop hielden, dan hebt ge het helemaal verkeerd.

En als ge dacht dat de zomer nog bezig was (of ooit langsgeweest is) dan hebt ge het nog meer verkeerd.
Maak eens allemaal dat het daar volgende keer weer een vrolijk gezoem is van alle zuster-naaimachientjes naast elkaar!

Niet dat het nu niet plezant was. Integendeel.
En praktisch jong. Want wijle hadden zo ongeveer twee tafels per persoon.

Het nadeel daaraan is dat ik dan wel ook twee tafels in beslag neem, waardoor ik minstens een half uur op voorhand moet beginnen opruimen. Dus misschien is het toch productiever als ik wat beperkt word in mijn uitstaldrang.

Als ik de foto's bekijk was het precies weer eens de keer van de rokken. Hopelijk winterproof en anders voor volgend jaar denkt mijn pessimistische ik.

Verder werd er weer wildgebreid. Als ik het daar zo zag liggen allemaal, ben ik toch wel nieuwsgierig naar het eindresultaat. Ongetwijfeld volgt daar ter zijner tijd een (foto)verslag van. Ik was zelf volledig geconcentreerd bezig aan de naai-kant van ons zaaltje, maar vanachter de kast en valse wand, kwam regelmatig een lachsalvo dat duidelijk maakte dat het daar gewoon keiplezant was (al zien ze er op de foto's heel serieus uit!)

Vooruit gaat het ook, want ik hoorde dat ze al bijna genoeg stukken hadden! Olé voor de brei-sterren!

Het voordeel van breien lijkt mij dat ge ononderbroken een gesprek kunt voeren. Terwijl dat met een naaimachine voor uw neus toch vooral bestaat uit korte zinnetjes die ge der rap tussensmijt als ge uwen draad afknipt.

Enfin,

niet dat dat mij bekeert. Ik zorg er wel voor dat ik héél vaak nen draad moet afknippen.