donderdag 7 april 2011

sTof!

Het begint met een mail van de dames Sylvie en Kristel: of degenen die op de reservelijst van het Leuvens Stiksel staan, zin hebben om een eigen naaigroep op te starten. Een soort, spinn-off, zeg maar. We weten niet wat Sylvie en Kristel hadden verwacht, maar dat de reactie zo massaal zou zijn waarschijnlijk niet. Wie dacht dat er geen huisvlijt is het Leuvense, heeft het dik mis.
22 maart 2011, 20u. De eerste pre-naaiclub bijeenkomst in het Stuk. Ineens zitten dertig dames tussen twintig en achtenveertig in een kring rond de veel te kleine tafels te discussiëren over hoe je het fenomeen ‘naaigroep’ aanpakt. Bekijks krijgen ze in ieder geval. Dertig hippe vrouwen die er ernaar snakken om hun avonden al breiend, hakend en naaiend door te brengen. Je zou bijna denken dat hun moeders hun bh’s destijds voor niks hebben verbrand. Terug naar de haard? Niet noodzakelijk. Ze hebben allemaal banen en ambities én staan met stevig in het leven. Maar toevallig is een van die ambities creatief zijn. Handtassen, knuffels, rokjes, kleedjes, pannenlappen, theemutsen… Je kunt het zo gek niet bedenken of ze willen het zelf maken in plaats van het simpelweg in een winkel te gaan kopen.
Dat er de naaigroep er zal komen is snel beslist. Locatie en timing gaan al even vlot: om de twee weken in de Curve in Kessel-Lo. Een moeilijker punt op de agenda is de naam die het kind moet hebben. Het Leuvens Stiksel was formeel: geen plagiaat. De dames in het stuk moeten maar zelf iets origineels bedenken. Het was alsof ‘den duvel erop zat’ want ineens komt iedereen met suggesties waar ofwel het woord ‘stik’ ofwel ‘Leuven’ in voorkomen. Er wordt besloten om er een nachtje over te slapen en dan democratisch te stemmen per mail. StikStof sneuvelt wegens de ‘stik’ en al in gebruik, NaaiNatie haalt het bijna, maar de winnaar is… een stevige en solide ‘sToffen Madammen’!
5 april 2011, 19u. Zeventien sToffen Madammen schuifelen de Curve in. Ze torsen naaimachines en kleurige tassen. Wat onwennig stallen ze hun materialen uit op de tafels. Uit de tassen diepen ze work-in-progress op, tissus met noppen en bambi’s worden betast en gekeurd. Bernina’s komen zusterlijk naast Singers en Toyota’s te staan. En retro en vintage zijn duidelijk ‘in’. Het zouden geen echte madammen zijn als ze niet met een mix van afgunst en bewondering naar elkaars creaties loeren. Er zijn smokjurkjes en Tildas poppen, handtassen en katten. En chocoladecakejes. Neen, niet van stof. Naaimachines zoemen en ratelen, scharen snerpen door stof en patroonpapier. Zeventien naarstige dames buigen zich over zwaarwichtige kwesties als de pro’s en contra’s van stretchstof tegenover katoen, blinde ritsen of knopen, stikken of overlocken. Maar ze zouden natuurlijk geen echte sToffen Madammen zijn als ze ook niet zouden kletsen en giechelen. En afspreken wie over twee weken de cake zal bakken. Chocoladecake of citroengebak.

8 opmerkingen:

  1. oooh, klinkt geweldig. Ik kijk er alvast naar uit om ook volgende keer aanwezig te zijn.

    (oej, kwam ik zo cru over ivm de naam? Dat was allezsins niet de bedoeling)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vind het een hele sToffe naam! :)
    Kijk al uit naar jullie foto's!! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hey, ik las dit vanmorgen en toen waren er foto's en nu niet meer?
    Misschien kunnen we ook nog linkjes zetten naar de andere naaiclubjes en naar de weblogs van de leden? De lay-out vind ik heel tof :-).

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Klinkt allemaal leuk, heb ook wel eens zin om te komen kijken bij jullie....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel tof!
    Over 2 weken: sjakoshen-parade!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. veel succes, sToffen Madammen!
    Ilse (& Atelier19)

    BeantwoordenVerwijderen