Dinsdagavond, 28 februari, en het zaaltje van de stoffen madammen loopt weer stilaan vol. Valiezen en bakken, zakken en tassen worden meegesleept naar binnen.
Eén madam heeft maar weinig bagage bij. Met enkel een zakje in de hand, nestelt ze zich tussen de goeduitgeruste overige madammen.
Da’s de wollen madam. En deze keer laat zij eens haar licht schijnen over zo’n avondje creativiteit.
Want het moet gezegd, een wollen madam, da’s toch iets anders dan een stoffen madam.
Allereerst is ze – zoals eerder gezegd – licht gepakt en gezakt : bol wol + breinaald en het feest kan beginnen. Erg spectaculair mag dat feest wel niet zijn ; de ervaring leert dat zelfs gewoon het aantal toeren tellen een onbegonnen klus is tussen al die stoffen madammen. Maar dat ligt waarschijnlijk eerder aan de animo van de avond dan aan het feit dat de anderen “stoffen” madammen zijn. Kan me inbeelden dat een clubje “wollen madammen” even luidruchtig aan het werk is (zou anders maar een saai boeltje zijn – allemaal zwijgende madammen).
En dan te weten dat die machines niet altijd willen meewerken. Getuige zijn van een tegendraadse naaimachine mét kuren, deze wollen madam was blij dat ze met haar eenvoudige haaknaald rustigjes kon verderwerken. Mét grote bewondering voor de bewaarde kalmte van de betrokken stoffen madam.
Die werkte rustig neuriënd verder aan haar tas. Grote bewondering hoor!
Sylvie, als ik me dan ooit toch eens bekeer tot stoffen madam, haal tegendraadse machines bij me weg als de stoom uit m’n oren dreigt te komen. Anders komen er brokken van!
Nog zo’n verschil: terwijl bij de stoffen madammen het ene na het andere werkstuk vanonder de machines komen, tot in de puntjes afgewerkt, haakt de wollen madam rustig verder. En haakt verder ... en haakt verder. Want het eind is nog niet in zicht.
Iets om afgunstig op te zijn?
Soms wel ja! Soms denkt de wollen madam: “Oooo, ja da’s tof. Dat wil ik ook eens maken!” Zo’n prachtig make-uptasje! Of zo’n leuk kleedje voor de dochter. En verzamelt intussen patronen van tasjes, rokjes en kleedjes voor als ze zich ooit eens bekeerd tot stoffen madam.
Maar dan ziet ze haar voorraadje breiwol liggen die ze net op de kop heeft getikt en dan kriebelt het harder als ooit te voren (ook letterlijk).
Dus haakt ze verder en laat de eer van de afgewerkte werkstukken met plezier aan haar collega’s stoffen madammen. Kijk uw ogen maar uit:
En het werkstuk van de wollen madam? Wait and see on mmestina.blogspot.com!
Ik hoor het al, ik heb weer veel gemist!
BeantwoordenVerwijderen